Eerlijk? Ons is het tot op heden niet gelukt om onze kinderen aan het lezen te krijgen en dat hebben we denk ik toch ook een beetje aan onszelf te danken, maar daarover straks meer. In mijn nieuwste blog neem ik jullie mee in de leeswereld van mijn kids. Of beter gezegd: in de leeswereld van mijn kids waar ze zich momenteel (nog) niet in bevinden.
Lezen kunnen ze wel
Toegegeven: de leesresultaten van Oscar en Julie zijn helemaal dik in orde en ze kunnen absoluut goed lezen. Natuurlijk zou het altijd iets meer op ‘tempo’ kunnen of zou er meer intonatie in zinnen gebruikt kunnen worden, maar hey: ze kunnen het! Daar zit ook niet de essentie van mijn verhaal. Ik schrok ook behoorlijk toen ik ergens las dat als kids in de lange zomervakantie geen boeken lezen, ze gemiddeld 1 AVI-niveau zakken. Zonde toch?
Die hoofdjes maken overuren
Het zit ‘m bij mij in hele andere dingen. Ik hoef jullie niet uit te leggen dat wij mensen (en dus ook kids) een enorme hoeveelheid aan prikkels per dag verwerken. Tel daarbij op dat er (naast televisie kijken) ook nog eens een uur of 2 achter een scherm wordt gezeten en je snapt waar ik op doel. Iets met hersenen die overprikkeld raken. Zelf merk ik bijvoorbeeld aan een drukke dag ook dat ik tot rust kom met Love Island of GTST en zo hebben de kids dat natuurlijk ook met Fortnite en ‘Mijn Paardenwereld’ op de Switch :-).
Kan ik niet in slaap komen? Dan lees ik een boek en binnen een paar minuten vallen m’n ogen dicht. Het werkt dus ontspannend kunnen we stellen. En juist die ontspanning probeer ik de kids ook aan te leren. Ze hoeven echt niet aan kindermeditatie te doen, maar het lezen van een boek kan zo lekker rustgevend zijn. Je even in een andere wereld bevinden en je ‘denken’ uitschakelen. Het fijne aan een boek lezen is ook dat je fantasie op hol slaat en dat je zelf een belevingswereld toekent aan het verhaal. We weten allemaal dat er een verschil van beleving is bij het lezen van een boek ten opzichte van het bekijken van een verfilming van het boek. Naast dat lezen dus goed voor je is, is het ook enorm ontspannend en juist dat gun ik ze zo.
Tijdens de Kinderboekenweek
De kinderboekenweek wordt jaarlijks gehouden zodat er door kinderen meer aandacht wordt besteed aan lezen. In veel bibliotheken, boekwinkels en uiteraard op scholen wordt hier veel aandacht aan besteedt. Vanaf het moment dat ik (als moeder) van het bestaan van de Kinderboekenweek wist, vond ik het leuk om hier zelf ook een steentje aan bij te dragen!
Mijn jaarlijkse ritueel is dan ook dat (zodra de Kinderboekenweek gestart is) we een screening doen door de huidige boeken die Oscar en Julie hebben liggen. Zijn ze bijvoorbeeld al uitgelezen of passen ze niet meer bij de leeftijd? Dan brengen we ze naar het KinderzwerfboekStation bij ons in de wijk. Zwerfboeken zijn boeken van kids voor andere kids en er zijn meer dan 3.000 ‘stations’ in Nederland. Op de website van Kinderzwerfboek lees je er meer over. Het idee van Kinderzwerfboek is eigenlijk heel simpel (maar je moet er even op komen): kinderboeken met een zwerfsticker worden overal achtergelaten. Kinderen mogen ze gratis meenemen om te lezen. Ze moeten de boeken daarna wel weer laten zwerven.
Daarnaast mogen ze van mij ieder jaar tijdens de Kinderboekenweek een echt leesboek uitzoeken in de boekwinkel. Zo koos Julie eens voor Dagboek van een Muts en waren de boeken van De Waanzinnige Boomhut razend populair bij Oscar, waarbij Andy en Terry van alles meemaken in de steeds meer tellende verdiepingen van de boomhut. Dit jaar is het er nog niet van gekomen om naar de boekwinkel te gaan, maar de Kinderboekenweek duurt nog t/m 11 oktober en is volop bezig! Deze week maak ik daar een gezellig momentje van tussen mij en de kids op woensdagmiddag bijvoorbeeld. Gezellig samen naar de boekhandel in Woerden, een warme chocomel ergens drinken en een boek uitzoeken. Heerlijk vind ik dat!
Geen goed voorbeeld
Vroeger (toen de kids echt jong waren) lazen we bijna dagelijks aan ze voor en naarmate ze ouder werden verdwenen die momenten. Lange tijd (toen ze nog volop in de leesontwikkeling zaten) kropen we met z’n allen in ons bed en mochten de kids om en om bladzijden voorlezen. Vanaf groep 5 is de klad daar in gekomen, hadden ze er geen zin meer in en wonnen de schermpjes het van de letters. Super zonde natuurlijk en stiekem ook heel jammer. Want het is heerlijk om na een lange dag naast je kind te liggen en samen op die manier te ontspannen.
Jeroen en ik zijn allebei vakantielezers en dan het liefst digitaal. Ik kom vaak niet eens aan een boek toe en zoals jullie al eens eerder konden lezen, kom ik maar niet in de boeken van de Lucinda Riley (De Zeven Zussen). Altijd is er wel iets “belangrijkers” te doen: een wasje wegwerken, wat werken, bloggen, potje Candy Crush spelen of Netflixen. Toch weet ik dat het zo fijn is om in een boek te zitten wat je niet meer loslaat.
En toen?
Met een stukje bewustwording, de Kinderboekenweek die nu volop bezig is en mijn jaarlijkse uitje richting boekhandel hoop ik het vuurtje weer een beetje aan te wakkeren thuis. Oscar heeft mijn blog gelezen en is weer lekker begonnen in een boek uit de Zwerfboekenkast en leest hij gelukkig wekelijks nog de Donald Duck :-).
En anders moeten we hier nog maar wat vaker het nieuwste nummer van Kinderen voor Kinderen opzetten (“En toen”), wat gekoppeld is aan de start van de Kinderboekenweek. Al is het alleen maar omdat we daarmee weer de link leggen met lezen :-).
Lezen jouw kids met plezier en vinden ze het fijn om op die manier te ontspannen? Of kost het je als ouder veel moeite ze in de boeken te krijgen?
-xxx- Carla
